Het polarisatiefilter is een van de populairste filters onder natuur- en landschapsfotografen. Het heeft als taak reflecties te elimineren. Dit werkt vooral goed als de fotograaf in een rechte Winkeln ten opzichte van de lichtbron fotografeert. Als je bijvoorbeeld een polarisatiefilter gebruikt, moet de zon indien mogelijk van opzij komen. Als ik de zon achter me heb of tegen de zon in fotografeer, zal het polarisatiefilter maar heel beperkt of helemaal niet werken. Een polarisatiefilter wordt meestal vanaf de voorkant in het filterschroefdraad van de lens geschroefd. Bij mobiele telefoons of compactcamera's houd je het filter gewoon voor de lens. Als je door de camera naar het oppervlak van de Hermannvijver kijkt met het filter ingeschroefd, kun je het polarisatiefilter draaien. Je vindt een positie van het filter waarbij nauwelijks reflecties op het wateroppervlak te zien zijn (afbeelding 1: zonder polarisatiefilter, afbeelding 2: met polarisatiefilter). Met behulp van een polarisatiefilter kan de fotograaf dus een beslissing nemen aan de rand van een waterlichaam: Als een reflectie in het water er interessant uitziet, fotografeert hij die. Als het echter saai of storend is, kan hij het verwijderen met een polarisatiefilter. De kleur van het water is dan op de foto te zien. De persoon achter de camera beslist wat mooier en interessanter is.
Opdracht:
Wateroppervlakken zijn spiegels. In het dorp (en soms in de natuur) zijn er andere spiegels. Wat zouden dat kunnen zijn? Ga op zoek naar zulke weerspiegelingen. Probeer verschillende perspectieven en opnamelocaties uit totdat je een interessant motief in de spiegel ziet. Neem naast de weerspiegeling zo min mogelijk van de omgeving op - maar zo veel als nodig is om duidelijk te maken waarin je onderwerp wordt weerspiegeld.
Deel je resultaten!
Wil je de beelden delen op sociale netwerken? Gebruik de volgende #hashtag en vergelijk je resultaten met die van andere fotografen: #oberkirchenspiegel