Rozentuin

In de hoge middeleeuwen maakte het gebied dat nu de Rozentuin is deel uit van het schootsveld, dat de verdedigers van de stad een goed zicht bood op aanvallers vanaf de stadsmuur. Nadat de vestingwerken hun functie verloren, werd het gebied tot de Tweede Wereldoorlog gebruikt voor privétuinen. Pas na de Tweede Wereldoorlog werd de rozentuin in verschillende bouwfasen aangelegd. De site werd in 2020 gerenoveerd als onderdeel van het ontwikkelingsconcept van de vestingmuur. De basisstructuur en paden bleven grotendeels behouden.
In 2020 werd een schuilkeldertunnel blootgelegd tijdens werkzaamheden om de doorgang door de wal bij de rozentuin te verbreden. De inwoners van Soest bouwden deze 60 meter lange tunnel tijdens de Tweede Wereldoorlog in 1943 om een extra schuilplaats te creëren bij luchtaanvallen. De tunnel is toegankelijk als onderdeel van een rondleiding.
In dit deel van de vestingmuur zijn op de buitenmuur duidelijke sporen van de geschiedenis van het gebouw te herkennen. De kantelen van de oudste stadsmuur zijn nog steeds zichtbaar, ongeveer een halve meter onder de huidige borstweringsrand. De kantelen werden later ommuurd om de totale versterking te vergroten. De Kattenturm-toren is karakteristiek voor Soest en dit deel van de muur in het bijzonder. Hij werd voor het eerst genoemd in 1627 als de "Katzenturm". Hij had vier verdiepingen van elk 2,90 meter hoog, die via ladders vanaf de stadskant toegankelijk waren. Vandaag de dag zijn de gaten voor de draagbalken van de plafonds van de verdiepingen nog steeds herkenbaar. Schansgaten sluiten de 14,50 meter hoge toren aan de bovenkant af.